Υμηττός

Ατική - Υμηττός

Φίλοι των εκδρομών η πρότασή μας δεν θα μας απομακρύνει πολύ από την Αθήνα αλλά είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε σημεία που μπορεί να μας ξεκουράσουν σε πολύ σύντομο χρόνο. Θα αναφερθούμε σε δύο σημεία πάνω στον Τρελό. Για όσους δεν ξέρουν, οι παλιοί Αθηναίοι έτσι ονόμαζαν τον Υμηττό λόγω της περίεργης κλιματολογικής του συμπεριφοράς. Στις μέρες μας δεν έχει έντονες διαφοροποιήσεις και ακολουθεί το  Αττικό κλίμα.

  Μέχρι τον Β.Π.Π. ήταν δασωμένος στο σύνολό του και φημιζόταν για το μέλι του. Η συνεχής παράνομη υλοτομία για τις ανάγκες θέρμανσης κατά την περίοδο της κατοχής, η επέκταση της δόμησης, και οι συνεχείς φωτιές διαμόρφωσαν το τοπίο του Υμηττού που μας είναι γνωστό σήμερα. Παρόλα αυτά υπάρχουν δυο σημεία που είναι πολύ όμορφα και αξίζει κανείς, πολύ εύκολα, να τα επισκεφθεί και να τα χαρεί.

   Το πρώτο σημείο είναι η περιοχή της βυζαντινής μονής της Καισαριανής. Από το κοιμητήριο Καισαριανής συνεχίζουμε το δρόμο περνάμε κάτω από τη γέφυρα της Κατεχάκη και συνεχίζουμε ευθεία. Στο σημείο αυτό υπάρχει πυροφυλάκιο που, ανάλογα τον βαθμό επικινδυνότητας η πυροφύλακες επιτρέπουν την είσοδο στο κομμάτι αυτό. Ενημερώνουμε ότι απαγορεύεται η είσοδος μετά την δύση του ηλίου.

    Ανηφορίστε με όποιο όχημα διαθέτετε, προτείνουμε το ποδήλατο, και κάντε την πρώτη στάση στην πηγή κάτω από την μονή. Μια επίσκεψη στην βυζαντινή μονή αν την πετύχετε ανοικτά είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Από εκεί μπορείτε να ακολουθήσετε τα μονοπάτια και σε μια κυκλική περίπου διαδρομή να δείτε μικρά πέτρινα μεταβυζαντινά εκκλησάκια, την στέρνα με τα κοκκινόψαρα, να παρατηρήσετε την αθηναϊκή χλωρίδα και ορνιθοπανίδα καθώς και να θαυμάσετε από ψηλά την πρωτεύουσα. Τα σχόλια δικά σας. Αν θέλετε και αντέχετε μπορείτε να ανηφορίσετε και προς τη θέση Καλοπούλα που λειτουργεί αναψυκτήριο. Ο δρόμος ασφαλτοστρωμένος μέχρι εκεί συνεχίζει και οδηγεί μέχρι τις κεραίες ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και κινητής τηλεφωνίας που μας έγιναν απαραίτητες και «στολίζουν» εδώ και πολλά χρόνια το βουνό.

   Αυτό είναι το ένα από τα δύο σημεία εισόδου.  Το άλλο βρίσκετε στον Καρέα. Αν έχετε όχημα το παρκάρετε στο πάρκιν της Ι. Μ. Αγ. Ιωάννου Καρέα. Προσκυνήστε στην μονή και επωφεληθείτε ψυχικά από την συνομιλία με κάποια από τις αδελφές της φιλόξενης γυναικείας μοναστικής αδελφότητας.  Από το χώρο του πάρκιν ξεκινά ένα φαρδύ μονοπάτι χωρίς κλίσεις που οδηγεί στο εκκλησάκι τις Αγίας Ειρήνης στην Αργυρούπολη. Μπορείτε βέβαια και από το σημείο αυτό να ξεκινήσετε μια περιπατητική διαδρομή. Ας γυρίσουμε στο πρώτο σημείο εκκίνησης. Μια πρώτη στάση μπορεί να γίνει στο μικρό πευκώνα που έχει απομείνει από την τελευταία φωτιά και τα παγκάκια του μας  περιμένουν να αναπαυθούμε και να χαρούμε το δάσος. Το ένα μάτι μας θα βλέπει δάσος και το άλλο την Αθήνα από ψηλά. Παρακάτω βρίσκετε και το μνημείο των πυροσβεστών που έχασαν τον αγώνα με τις φλόγες  στην μεγάλη φωτιά. Το ευχάριστο είναι, ότι παρότι έχουν ξεφυτρώσει διάφορα κτίσματα κοντά στο δάσος παράλληλα νέα δεντράκια κάνουν δειλά την εμφάνισή τους. Οι προσεκτικότεροι  ανάλογα την εποχή θα δουν εκτός από σπουργίτια, δεκοχτούρες, κοτσύφια, κοκκινολαίμηδες ακόμα και πέρδικες.

    Ανάλογα με το πόσο λοιπόν αντέχουν οι δυνάμεις σας μπορείτε πολύ εύκολα μια μέρα να εκδράμετε προς το τόσο φημισμένο και παράλληλα πληγωμένο αττικό βουνό. Οι πιο τολμηροί και κατάλληλα προετοιμασμένοι μπορούν να κάνουν ακόμα και αναρρίχηση σε κάποια από τα σημεία του.

   Έτσι λοιπόν ετοιμάστε αθλητική περιβολή, φωτογραφική μηχανή μα πάνω απ’ όλα καλή διάθεση και ανηφορίστε για να δείτε και την Αθήνα και σεις αφ’ υψηλού!

Ι.Μ. Αγ. Ιωάννου Καρέα