Αρχαία Ολυμπία

 Φίλοι των εκδρομών υπάρχουν χώροι και πόλεις που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην παγκόσμια ιστορία και έχουν γίνει σύμβολα. Ένα τέτοιο σύμβολο, μια τέτοια πόλη παρουσιάζεται παρακάτω, Είναι η πόλη σύμβολο του αθλητισμού η Αρχαία Ολυμπία. Εδώ που ξεκίνησαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες το 776 π.Χ. Η πρόσβαση γίνεται οδικώς κυρίως μέσω του οδικού άξονα Πατρών Πύργου. Υπάρχουν βέβαια και άλλες διαδρομές λιγότερο εύκολες αλλά ομορφότερες σε εικόνες όπως αυτή από τα Λαγκάδια Αρκαδίας. Φτάνοντας στην Αρχαία Ολυμπία ο χώρος μαγεύει όποια εποχή και αν βρεθεί ο επισκέπτης εκεί. Η επίσκεψη με το ίδιο εισιτήριο καλό είναι να ξεκινήσει με το μουσείο Ολυμπιακών αγώνων. Έπειτα κατηφορίστε προς τον αρχαιολογικό χώρο και εν συνεχεία στο μουσείο με τα εντυπωσιακά εκθέματα όπως αυτό του Ερμή Πραξιτέλη. Στον αρχαιολογικό χώρο περπατήστε στους διαδρόμους της αρχαίας αθλητικής εγκατάστασης και θαυμάστε κτήρια από κάθε εποχή της αρχαιότητας. Το Γυμνάσιο είναι το πρώτο που μπορεί να δει κάποιος. Θαυμάστε την Παλαίστρα εκεί που εκπαιδεύονταν οι παλαιστές. Παρακάτω ακολουθεί το εργαστήρι του γλύπτη Φειδία που μετατράπηκε σε παλαιοχριστιανική εκκλησία. Το Λεωνιδαίο το Βουλευτήριο και η έπαυλη του Νέρωνα είναι μερικά από τα λιγότερο γνωστά αλλά αξιόλογα σημεία μέσα στη διαδρομή. Ο ναός του Δία, δυστυχώς δεν σώζεται παρά μόνο ένας δωρικός κίονας, είναι αυτός που φιλοξενούσε ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία που ήταν 13 μέτρα ψηλό. Ο ναός ήταν κτισμένος από τοπικό ασβεστόλιθο και δεν άντεξε στους σεισμούς και τις κατολισθήσεις και έτσι δεν μπορεί να θαυμάσει κανείς την αρχαία μεγαλοπρέπεια. Γεύση αυτής μπορεί να πάρει από τον παλαιότερο ναό της Ήρας που είναι καλύτερα διατηρημένος. Και ήρθε η ώρα να περάσει ο επισκέπτης το διάδρομο προς το το Στάδιο των αγώνων. Σήμερα δεν είναι ίδια η αίσθηση με αυτή που ένιωθαν οι αθλητές διασχίζοντας τον σκεπασμένο τότε διάδρομο  αντικρίζοντας τον αγωνιστικό χώρο και το πλήθος. Ονειρευτείτε, περπατήστε στον αγωνιστικό χώρο και γιατί όχι δοκιμάστε να τρέξετε μερικά μέτρα μιμούμενοι τους αρχαίους αθλητές. Πριν απομακρυνθείτε από τον χώρο καλό είναι να επισκεφθείτε το μουσείο. Εκεί θα δείτε εκθέματα εντυπωσιακά πέρα από το προαναφερόμενο άγαλμα του Ερμή. Θα μπορείτε να δείτε πολλά από τα γλυπτά που κοσμούσαν τον ναό του Δία και όχι μόνο. Σίγουρα με τόση ώρα περπάτημα και στοχασμό για το παρελθόν θα χρειαστείτε μια "ένεση" ενέργειας. Στον όμορφο οικισμό της Αρχαίας Ολυμπίας αναλόγως την εποχή σας περιμένουν καταστήματα για να σας "ντοπάρουν" και να συνεχίσετε την εκδρομή σας. Εδώ αναφέρθηκαν μερικά από τα σημεία που μπορείτε να δείτε. Εσείς μπορείτε να ανακαλύψετε περισσότερα. Τολμήστε το!

 

μουσείο Ολυμπιακών αγώνων

έξω από την παλαίστρα

το εργαστήρι του Φειδία

ο κίονας από το ναό του Δία

Φρούριο Ρίου

   Φίλοι των εκδρομών όπως γνωρίζεται η Ελλάδα είναι σταυροδρόμι πολιτισμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνει σημείο αντιπαραθέσεων και εχθροπραξιών. Σαν συνέπεια αυτών των συγκρούσεων είναι και το χτίσιμο κάστρων φρουρίων και άλλων οχυρωματικών έργων. Ένα από τα αξιολογότερα και καλύτερα διατηρημένα στον ελλαδικό χώρο είναι και το φρούριο του Ρίο στην Αχαία.  Στη σκιά πλέον της μεγαλύτερης κρεμαστής Γέφυρας της χώρα, αυτής που συνδέει το Ρίο με το Αντίρριο την Πελοπόννησο με την Στερεά Ελλάδα και φέρει το όνομα του οραματιστή της, Χαρίλαος Τρικούπης βρίσκεται το Φρούριο του Ρίου. Το οχυρωματικό αυτό έργο χτίστηκε, πάνω σε ναό του Ποσειδώνα, το 1499 για να οχυρώσει τα "Μικρά Δαρδανέλια" ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ ο Β. Το κτίσμα στη σημερινή του μορφή την έδωσε ο γνωστός Φραγκίσκος Μοροζίνι όταν το κατέλαβε μετά από πολιορκία το 1687. Νωρίτερα το πολιόρκησαν και το κατέλαβαν για μικρό χρονικό διάστημα οι Ισπανοί του Αντρέα Ντόρια το 1532 ενώ οι Ιππότες της Μάλτας το 1603 προσπαθώντας να το καταλάβουν προκάλεσαν σοβαρές ζημιές. Το φρούριο εκτός αυτών των περιπτώσεων παρέμενε Οθωμανικό μέχρι το 1828 που παραδόθηκε στο Γάλλο Μαιζόν του εκστρατευτικού σώματος του Μοριά και εν συνεχεία στους Έλληνες που μέχρι το 1912 το διατηρούσαν ως φυλακή. Λέγετε μάλιστα ότι οι έγκλειστοι για να ελαφρύνουν την ποινή τους καθάριζαν τους δρόμους στην περιοχή του Ρίο. Σήμερα το Φρούριο είναι επισκέψιμο και εντυπωσιακό. Διαβείτε την τάφρο που επισκευάστηκε και επικοινωνεί όπως τα παλαιά χρόνια με τη θάλασσα και απολαύστε τη βόλτα σας μέσα στον τεράστιο περίβολο. Ανακαλύψτε τις κρυμμένες ομορφιές και φωτογραφηθείτε στις επάλξεις με φόντο την εντυπωσιακή Γέφυρα. Προσοχή το φρούριο έχει πολλά να σας αποκαλύψει τόσο πάνω στους προμαχώνες όσο και κάτω από τις καμάρες και τις πολεμίστρες. Εδώ αναφέραμε μερικά από τα πολλά που κρύβει το κάστρο. Μια στάση στο όμορφο αυτό σημείο εκεί που συνδέετε το παρόν με το παρελθόν είναι απαραίτητο. Τολμήστε το!

Σπήλαιο Διρού

 Φίλοι των εκδρομών όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα σπήλαια στην Ευρώπη.  Δυστυχώς επισκέψιμα στο κοινό είναι ελάχιστα. Άλλα γιατί είναι δύσκολα προσβάσιμα είναι δηλαδή σπηλαιοβάραθρα και άλλα λόγω της αδιαφορίας των αρχών. Η πρόταση μας έχει να κάνει με το ομορφότερο στον κόσμο λιμναίο σπήλαιο που δεν είναι άλλο από το σπήλαιο του Δυρού στη Μάνη. Το σπήλαιο έγινε γνωστό στους κατοίκους το 1900 αλλά οι πρώτοι που το εξερεύνησαν συστηματικά από το 1949-1960 ήταν οι ιδρυτές της σπηλαιολογικής εταιρείας Γιάννης και Άννα Πετροχείλου. Το 1967 ανοίγει τις πύλες του στο κοινό και το 1987 έχουν χαρτογραφηθεί πάνω από 14700 μέτρα διαδρομών. Τα περισσότερα κάτω από το νερό. Η επίσκεψη στο πρώτο μέρος του σπηλαίου γίνεται με βαρκάκια και η αίσθηση είναι μοναδική να γλιστράει κανείς ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες που ανάλογα την φαντασία παίρνουν διάφορα σχήματα. Αφεθείτε στην ξενάγηση του βαρκάρη και στην ελεύθερη φαντασία και απολαύστε  την απαράμιλλη ομορφιά του σπηλαίου. Το σπήλαιο μετά το λιμναίο τμήμα έχει και χερσαίο εξίσου σημαντικό με ιδιαίτερους σταλακτιτικούς και σταλαγμιτικούς σχηματισμούς. Τόσο η είσοδος όσο και έξοδος από το σπήλαιο γίνεται από δύο τεχνητές εισόδους αφού η φυσική είσοδος του σπηλαίου δεν είναι προσβάσιμη για το ευρύ κοινό. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί πως μπορεί να φτάσει στο σπήλαιο Βλυχάδα όπως είναι το όνομα του. Αυτό είναι εύκολο αφού οδικώς ακολουθήσει την επαρχιακή οδό Γυθείου Αρεόπολης Πύργου Δυρού. Η είσοδος κοστίζει 15 ευρώ και καλό είναι τους καλοκαιρινούς μήνες να βρίσκεται κανείς πολύ νωρίς γιατί η αναμονή μπορεί να ξεπεράσει και την 1 ώρα. Η εμπειρία όμως μιας λιμναίας ξενάγησης θα σας αποζημιώσει.  Μετά την επίσκεψή στο σπήλαιο τόσο η παραλία  απέναντι από το σπήλαιο όσο και άλλες πλησίον του περιμένουν του λουόμενους να τους αποκαλύψουν τις χάρες τους. Η πρόταση έγινε! Τολμήστε το. 

Η θέα έξω από το σπήλαιο όπως την αποτυπώνει ο Δημήτρης Ι
 

Βαθύ Καμάρες

   Φίλοι των εκδρομών όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που αναζητούν όμορφες και ήσυχες παραλίες για να απολαύσουν το μπάνιο τους. Τέτοιες είναι αρκετές. Βέβαια υπάρχουν μέρες και ώρες που ακόμα και αυτές οι παραλίες  δεν είναι τόσο ήρεμες. Μια τέτοια παραλία βρίσκεται στην Μάνη λίγα χιλιόμετρα μετά το Γύθειο. Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από τον επαρχιακό δρόμο Γυθείου Αρεόπολης ακολουθώντας την πινακίδα λίγο μετά το χωριό Καρβελάς. Η παραλία είναι αμμώδης και περιβάλλεται από ευκαλύπτους σε αρκετά σημεία της που δίνουν φυσική σκιά μετά τις 17:30. Θα χρειαστεί προσοχή όμως γιατί η πρόσβαση γίνεται από δύο ελεύθερα σημεία ή μέσα από τα τρία κάμπινκ και τις τρεις ταβέρνες. Στο κεντρικό σημείο της παραλίας που η πρόσβαση από το δρόμο δεν είναι εύκολη, μπορεί κάποιες μέρες να συναντήσει λουόμενους που θεωρούν το μαγιό προαιρετικό! Ανάλογα τον μήνα μπορεί κανείς να βρει θαλάσσια παιχνίδια, και beach volley. Απολαύστε το μπάνιο σας και ότι τραβά η όρεξή σας αφού ότι χρειαστεί κανείς είναι επί της παραλίας. Κοιτώντας το γαλάζιο του λακωνικού κόλπου θα παρατηρήσει κανείς ότι στο μυχό που βρίσκεται στα δεξιά να δεσπόζει ένα κτήριο. Είναι ο μανιάτικος πύργος των Γρηγοράκηδων που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Ο δρόμος αν και στενός είναι σύντομος για όποιον θέλει να δει από κοντά την αρχιτεκτονική του. Ακριβώς δίπλα υπάρχει και ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ένα μεταβυζαντινό εκκλησάκι με όμορφο περίβολο.  Από το σημείο αυτό ο δρόμος συνεχίζει και οδηγεί σε μια ακόμα ήρεμη παραλία αυτή με το όνομα Καμάρες. Ήρεμα ρηχά νερά και μικρή τουριστική ανάπτυξη. Καλό είναι να έχετε κάποιες προμήθειες. Κολυμπήστε ξεκουραστείτε, διαβάστε ένα βιβλίο και χαλαρώστε στην παραλία με το ιδιαίτερο χρώμα. 

Βαθύ

ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Πύργος Γρηγοράκου

Καμάρες

Οίτυλο, Λιμένι

 Φίλοι των εκδρομών όλοι έχουμε ακούσει για την Μάνη και τις ιστορίες που την συνοδεύουν. Για την αδάμαστη ψυχή των Μανιατών αλλά και για τους αγώνες τους για την ελευθερία. Όλα αυτά αλλά και πολλά ακόμα με θετικό και αρνητικό πρόσημο οφείλονται σε ένα μεγάλο βαθμό στη μορφολογία του εδάφους. Γη με ελάχιστα γόνιμα σημεία και ακόμη λιγότερες βροχές τους έκανε να στραφούν και στη θάλασσα παρά το ότι τα χωριά ήταν χτισμένα όχι παραθαλασσίως αλλά σε οχυρές θέσεις μακριά από την ακτή. Έναν τέτοιο οικισμό θα προτείνουμε που σήμερα είναι γνωστός από τον νεότερο παραλιακό οικισμό με την μεγάλη  τουριστική ανάπτυξη αλλά η ιστορία του ξεκινά λίγο βορειότερα και πιο ορεινά. Είναι ο "οικισμός των πειρατών" όπως των αποκαλούν πολλά κείμενα του 18ου και 19ου αιώνα. Αυτός δεν είναι άλλος από το Οίτυλο. Αφήστε λοιπόν την παραλία και ανηφορίστε στον παλαιό οικισμό που ακόμα κατοικείτε. Μην φοβάστε δεν θα βγουν μονόφθαλμοι πειρατές, κρατώντας γάντζους για να σας αρπάξουν. Μπορείτε όμως να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα δαιδαλώδη σοκάκια, τα μυστικά περάσματα αλλά κει δύο μεγάλες "πλατείες" που εξυπηρετούν νεότερες ανάγκες. Η εκκλησία τον Ταξιαρχών θα σας εντυπωσιάσει και ένα καφεδάκι στο άλλο πλάτωμα είναι ότι πρέπει για να ξεκουραστεί κανείς. Αν πάλι δεν είστε λάτρεις της ησυχίας τότε το ξακουστό και πολύβουο Λιμένι λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα περιμένει να αποκαλύψει και αυτό τα μικρά μυστικά του με τον πύργο του Μαυρομιχάλη και το εκκλησάκι του αγίου Νικολάου στις σημαντικότερες θέσεις. Η πρόσβαση και στους δύο οικισμούς γίνεται και από την Καλαμάτα και από τον δρόμο Γυθείου Αρεόπολης. Οι λάτρεις του μπάνιου μπορούν να απολαύσουν τις βουτιές τους στην παραλία του οικισμού Νέο Οίτυλο. Όσο για την ώρα της λιγούρας δεν θα αντιμετωπίσετε μεγάλο πρόβλημα αφού πλέον σε όλους τους οικισμούς υπάρχουν ανάλογα καταστήματα. Η πρόταση έγινε εσείς μπορείτε να ανακαλύψετε περισσότερα και ίσως βρείτε και τον "πειρατή" σας! Τολμήστε το! 

Οίτυλο

Λιμένι