Σπήλαιο Διρού

 Φίλοι των εκδρομών όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα σπήλαια στην Ευρώπη.  Δυστυχώς επισκέψιμα στο κοινό είναι ελάχιστα. Άλλα γιατί είναι δύσκολα προσβάσιμα είναι δηλαδή σπηλαιοβάραθρα και άλλα λόγω της αδιαφορίας των αρχών. Η πρόταση μας έχει να κάνει με το ομορφότερο στον κόσμο λιμναίο σπήλαιο που δεν είναι άλλο από το σπήλαιο του Δυρού στη Μάνη. Το σπήλαιο έγινε γνωστό στους κατοίκους το 1900 αλλά οι πρώτοι που το εξερεύνησαν συστηματικά από το 1949-1960 ήταν οι ιδρυτές της σπηλαιολογικής εταιρείας Γιάννης και Άννα Πετροχείλου. Το 1967 ανοίγει τις πύλες του στο κοινό και το 1987 έχουν χαρτογραφηθεί πάνω από 14700 μέτρα διαδρομών. Τα περισσότερα κάτω από το νερό. Η επίσκεψη στο πρώτο μέρος του σπηλαίου γίνεται με βαρκάκια και η αίσθηση είναι μοναδική να γλιστράει κανείς ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες που ανάλογα την φαντασία παίρνουν διάφορα σχήματα. Αφεθείτε στην ξενάγηση του βαρκάρη και στην ελεύθερη φαντασία και απολαύστε  την απαράμιλλη ομορφιά του σπηλαίου. Το σπήλαιο μετά το λιμναίο τμήμα έχει και χερσαίο εξίσου σημαντικό με ιδιαίτερους σταλακτιτικούς και σταλαγμιτικούς σχηματισμούς. Τόσο η είσοδος όσο και έξοδος από το σπήλαιο γίνεται από δύο τεχνητές εισόδους αφού η φυσική είσοδος του σπηλαίου δεν είναι προσβάσιμη για το ευρύ κοινό. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί πως μπορεί να φτάσει στο σπήλαιο Βλυχάδα όπως είναι το όνομα του. Αυτό είναι εύκολο αφού οδικώς ακολουθήσει την επαρχιακή οδό Γυθείου Αρεόπολης Πύργου Δυρού. Η είσοδος κοστίζει 15 ευρώ και καλό είναι τους καλοκαιρινούς μήνες να βρίσκεται κανείς πολύ νωρίς γιατί η αναμονή μπορεί να ξεπεράσει και την 1 ώρα. Η εμπειρία όμως μιας λιμναίας ξενάγησης θα σας αποζημιώσει.  Μετά την επίσκεψή στο σπήλαιο τόσο η παραλία  απέναντι από το σπήλαιο όσο και άλλες πλησίον του περιμένουν του λουόμενους να τους αποκαλύψουν τις χάρες τους. Η πρόταση έγινε! Τολμήστε το. 

Η θέα έξω από το σπήλαιο όπως την αποτυπώνει ο Δημήτρης Ι
 

Βαθύ Καμάρες

   Φίλοι των εκδρομών όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που αναζητούν όμορφες και ήσυχες παραλίες για να απολαύσουν το μπάνιο τους. Τέτοιες είναι αρκετές. Βέβαια υπάρχουν μέρες και ώρες που ακόμα και αυτές οι παραλίες  δεν είναι τόσο ήρεμες. Μια τέτοια παραλία βρίσκεται στην Μάνη λίγα χιλιόμετρα μετά το Γύθειο. Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από τον επαρχιακό δρόμο Γυθείου Αρεόπολης ακολουθώντας την πινακίδα λίγο μετά το χωριό Καρβελάς. Η παραλία είναι αμμώδης και περιβάλλεται από ευκαλύπτους σε αρκετά σημεία της που δίνουν φυσική σκιά μετά τις 17:30. Θα χρειαστεί προσοχή όμως γιατί η πρόσβαση γίνεται από δύο ελεύθερα σημεία ή μέσα από τα τρία κάμπινκ και τις τρεις ταβέρνες. Στο κεντρικό σημείο της παραλίας που η πρόσβαση από το δρόμο δεν είναι εύκολη, μπορεί κάποιες μέρες να συναντήσει λουόμενους που θεωρούν το μαγιό προαιρετικό! Ανάλογα τον μήνα μπορεί κανείς να βρει θαλάσσια παιχνίδια, και beach volley. Απολαύστε το μπάνιο σας και ότι τραβά η όρεξή σας αφού ότι χρειαστεί κανείς είναι επί της παραλίας. Κοιτώντας το γαλάζιο του λακωνικού κόλπου θα παρατηρήσει κανείς ότι στο μυχό που βρίσκεται στα δεξιά να δεσπόζει ένα κτήριο. Είναι ο μανιάτικος πύργος των Γρηγοράκηδων που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Ο δρόμος αν και στενός είναι σύντομος για όποιον θέλει να δει από κοντά την αρχιτεκτονική του. Ακριβώς δίπλα υπάρχει και ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ένα μεταβυζαντινό εκκλησάκι με όμορφο περίβολο.  Από το σημείο αυτό ο δρόμος συνεχίζει και οδηγεί σε μια ακόμα ήρεμη παραλία αυτή με το όνομα Καμάρες. Ήρεμα ρηχά νερά και μικρή τουριστική ανάπτυξη. Καλό είναι να έχετε κάποιες προμήθειες. Κολυμπήστε ξεκουραστείτε, διαβάστε ένα βιβλίο και χαλαρώστε στην παραλία με το ιδιαίτερο χρώμα. 

Βαθύ

ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Πύργος Γρηγοράκου

Καμάρες

Οίτυλο, Λιμένι

 Φίλοι των εκδρομών όλοι έχουμε ακούσει για την Μάνη και τις ιστορίες που την συνοδεύουν. Για την αδάμαστη ψυχή των Μανιατών αλλά και για τους αγώνες τους για την ελευθερία. Όλα αυτά αλλά και πολλά ακόμα με θετικό και αρνητικό πρόσημο οφείλονται σε ένα μεγάλο βαθμό στη μορφολογία του εδάφους. Γη με ελάχιστα γόνιμα σημεία και ακόμη λιγότερες βροχές τους έκανε να στραφούν και στη θάλασσα παρά το ότι τα χωριά ήταν χτισμένα όχι παραθαλασσίως αλλά σε οχυρές θέσεις μακριά από την ακτή. Έναν τέτοιο οικισμό θα προτείνουμε που σήμερα είναι γνωστός από τον νεότερο παραλιακό οικισμό με την μεγάλη  τουριστική ανάπτυξη αλλά η ιστορία του ξεκινά λίγο βορειότερα και πιο ορεινά. Είναι ο "οικισμός των πειρατών" όπως των αποκαλούν πολλά κείμενα του 18ου και 19ου αιώνα. Αυτός δεν είναι άλλος από το Οίτυλο. Αφήστε λοιπόν την παραλία και ανηφορίστε στον παλαιό οικισμό που ακόμα κατοικείτε. Μην φοβάστε δεν θα βγουν μονόφθαλμοι πειρατές, κρατώντας γάντζους για να σας αρπάξουν. Μπορείτε όμως να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα δαιδαλώδη σοκάκια, τα μυστικά περάσματα αλλά κει δύο μεγάλες "πλατείες" που εξυπηρετούν νεότερες ανάγκες. Η εκκλησία τον Ταξιαρχών θα σας εντυπωσιάσει και ένα καφεδάκι στο άλλο πλάτωμα είναι ότι πρέπει για να ξεκουραστεί κανείς. Αν πάλι δεν είστε λάτρεις της ησυχίας τότε το ξακουστό και πολύβουο Λιμένι λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα περιμένει να αποκαλύψει και αυτό τα μικρά μυστικά του με τον πύργο του Μαυρομιχάλη και το εκκλησάκι του αγίου Νικολάου στις σημαντικότερες θέσεις. Η πρόσβαση και στους δύο οικισμούς γίνεται και από την Καλαμάτα και από τον δρόμο Γυθείου Αρεόπολης. Οι λάτρεις του μπάνιου μπορούν να απολαύσουν τις βουτιές τους στην παραλία του οικισμού Νέο Οίτυλο. Όσο για την ώρα της λιγούρας δεν θα αντιμετωπίσετε μεγάλο πρόβλημα αφού πλέον σε όλους τους οικισμούς υπάρχουν ανάλογα καταστήματα. Η πρόταση έγινε εσείς μπορείτε να ανακαλύψετε περισσότερα και ίσως βρείτε και τον "πειρατή" σας! Τολμήστε το! 

Οίτυλο

Λιμένι